لاکتول نیچرز اونلی:

فلور روده انسان حاوی انواع مختلفی از باکتریها است باکتری های خوب و باکتری های بد ؛ بسیاری از این باکتری‌ها برای گوارش بهینه غذا مفیدند، دسته‌ای از این باکتری‌ها که به باکتری‌های پروبیوتیک معروف هستند جزء باکتری های خوب و ضروری هستند که علاوه بر کمک به گوارش، مولکول‌های پیچیده و ترکیباتی مانند ویتامینها و آنتی‌بیوتیکهای مختلف را تولید می‌کنند که برای بدن مفید است. همچنین پروبیوتیک ها تعادل بین باکتری های خوب و بد را بر قرار میکنند . منبع باکتری‌های پروبیوتیک لبنیات و میوه‌ها هستند.

اداره غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد و سازمان بهداشت جهانی پروبیوتیک را اینگونه تعریف می‌کند: «پروبیوتیک‌ها میکرو ارگانیسم‌های زنده‌ای ( باکتری ) هستند که مصرف کافی آنها سبب نمایان شدن اثرات سلامت بخش در بدن میزبان می‌شود.» بر این اساس، باکتری‌های پروبیوتیک موجود در محصولات خوراکی، نه تنها باید دارای مشخصه‌های عملکردی و سودمند برای سلامتی انسان باشند بلکه از قابلیت ماندگاری در دستگاه گوارش هم برخوردار باشند. این ویژگی‌ها شامل رشد و بقای ارگانیسم‌ها در روند تولید محصول، نگهداری، و پس از مصرف حین انتقال از معده به روده است.

به عبارت دیگر پری بایوتیک ها منبع غذایی برای پروبایوتیک ها هستند. پری بایوتیک یک کربوهیدرات پیچیده است که باعث رشد باکتری های خوب (پروبایوتیک) در بدن می شود.مکمل های پری بایوتیک و پروبایوتیک ها به هضم خوب ، بالا بردن ایمنی و همچنین افزایش انرژی در بدن کمک می کنند. براساس تحقیقات زیادی که انجام شده، پروبیوتیک‌ها در درمان اسهال‌های عفونی (باکتری و ویروسی) و همینطور پیشگیری از اسهال در کسانی که آنتی‌بیوتیک مصرف می‌کنند، تاثیر‌گذار است. اگر ما بعد از اتمام دوران آنتی‌بیوتیک، پروبیوتیک مصرف کنیم، باعث می‌شود که به اسهال مبتلا نشویم و همینطور مقاومت خود را نسبت به ابتلا به بیماری‌ها بالا ببریم

در بدن یک انسان بالغ ۱۰ به توان ۱۲ میکروارگانیسم وجود دارد که این میکروب‌ها خوب و به بیان دیگر برای بدن مفید هستند منبع اصلی این پروبیوتیک‌ها در زمان قدیم تنها در لبنیات بخصوص در ماست بود، به‌ همین دلیل در گذشته زمانی که‌ فردی با مشکل اسهال مواجه می‌شد، توصیه اطرافیان مصرف ماست چکیده بود چرا‌که پروبیوتیک‌ها شدیدا در بهبود تعادل در جمعیت میکروبی فلورای روده موثر هستند .

بیشترین میزان پروبیوتیک‌ها در قسمت روده قرار دارد هر تغییری که در تعداد این پروبیوتیک‌ها ایجاد شود  باعث بوجود آمدن یکسری بیماری‌ها می‌شود (اصطلاح علمی آن دیسبیوسیس است) ‌. دیس‌بیوسیس سیستم ایمنی بدن  را برهم می‌ریزد.

برخی عوامل بخصوص استفاده زیاد از آنتی‌بیوتیک‌ها یا ابتلا به بیماری‌های مزمن و حتی استرس‌های روزمره ممکن است باعث ازبین بردن پروبیوتیک‌ها یا همان دیسبیوسیس شوند. وقتی این اتفاق می‌افتد علائم اولیه سندرم روده تحریک پذیر  (IBS ) به وجود می‌آید

البته علائم اولیه فقط به خاطراسترس نیست اما بطور کلی درد روده، نفخ زیاد ( به خصوص بعد از غذا ) ، بوی بد دهان، اسهال عفونی ، یبوست‌های مکرر ، آکنه و درد معده و روده ، جزء علائم سندرم روده تحریک پذیر  (IBS) هستند

امروزه میزان پروبیوتیک‌ها در لبنیات شدیدا کاهش پیدا کرده و در بهبود میزان میکروارگانیسم‌های روده تاثیر بسزایی ندارند.

– اسهال ناشی از آنتی بیوتیک ها: پروبیوتیک ها به طور کلی در کمک به درمان اسهال، چه عفونی و چه ناشی از مصرف آنتی بیوتیک ها تاثیر گذارند. همانطور که گفته شد استفاده بی رویه از آنتی بیوتیک ها باعث دیسبیوسیس یا همان اختلالات در فلور روده میگردد که در نتیجه باعث اسهال می شود. مصرف پروبیوتیک ها به همراه آنتی بیوتیک ها از ابتلا به دیسبیوسیس پیشگیری کرده و در نتیجه در رفع اختلالات گوارشی مانند اسهال مستقیما تاثیر گذار و در بهبود سلامت نقش بسزایی دارد. همچنین، پروبیوتیک ها تاثیر مستقیم در تقویت سیستم ایمنی دارند و از ابتلا به عفونت های مکرر تا حد زیادی تاثیر گذارند. این بدین معناست که مصرف لاکتول در کاهش ابتلا به عفونت های مکرر تاثیر مستقیم دارد.

– درمان دیسبیوسیس: پروبیوتیک ها به طور کلی در درمان دیسبیوسیس به کار میروند و در بهبود علائم ناشی از دیسبیوسیس تاثیر گذارند.

یک پروبیوتیک برای اینکه به روده برسد باید در برابر یکسری شرایط مقاوم باشد، یکی گرما و دیگری اسید است. این موجودات زنده به دما حساس هستند و اگر شرایط دمایی مناسبی نداشته باشند، می‌میرند. برای همین باید در یخچال نگهداری شوند. پروبیوتیک‌ها وقتی از طریق دهان مصرف می‌شوند از اسید معده باید گذر کنند. اما پروبیوتیک‌ها روی اسید معده شدیدا حساس هستند و این اسید می‌تواند پروبیوتیک‌ها را بکشد و قبل از رسیدن‌شان به روده آنها را در معده از بین ببرد.

قرص‌های لاکتول دارای لایه محافظ و اسپور هستند. اسپور باعث می‌شود تا دیگر برای نگهداری دارو نیازی به یخچال نباشد و بتوان در دمای محیط بدون هیچ آسیب احتمالی دارو را نگهداری کرد. همچنین این لایه باعث می‌شود تا به اسید معده حساسیت نداشته باشد و بدون هیچ مشکلی از معده رد شده و به روده برسد. درنهایت می‌توان گفت داروی لاکتول قادر است در کنترل دسیبیوسیس و بازگرداندن تعداد لازم پروبیوتیک‌ها به روده تاثیر فوق‌العاده‌ای داشته باشد.

مصرف لاکتول محدودیت سنی ندارد و حتی مصرف آن برای کودکان هم بلامانع است. البته برای اطفال و افرادی که در بلع قرص مشکل دارند لاکتول به فرم ساشه پیشنهاد میشود.

کسانی که آنتی‌بیوتیک (به‌طور مثال گروه سفالوسپورین مثل سفیکسیم و سفالکسین یا از گروه پنی‌سیلین و آموکسی‌سیلین) مصرف می‌کنند معمولا با مشکل اسهال مواجه می‌شوند. بعد از اینکه دوره آنتی‌بیوتیک تمام شد از داروی لاکتول استفاده کنند، می‌توانند از ابتلا به اسهال های مزمن جلوگیری کنند. استفاده بیش از اندازه از آنتی بیوتیک ها بیماران را در معرض ابتلا به عفونت های مکرر قرار میدهد. لاکتول در کسانی که آنتی‌بیوتیک مصرف می‌کنند در پیشگیری از ابتلا به بیماری‌ها و عفونت‌ها نقش بسزایی دارد.