نقش کرومیوم در کنترل قندخون

کرومیوم یک ماده معدنی کمیاب اما ضروری است که به عنوان یک مکمل غذایی مورد توجه قرار گرفته است زیرا منابع آن بسیار کمیاب بوده و جذب آن بسیار کم است. به هرحال در مورد مقدار مطلوب و کارایی این ماده در بدن بحث های زیادی مطرح است. در سالهای اخیر برخی مطالعات نشان دادند که کروم عملکرد انسولین را تشدید می کند و مصرف این ماده در بلند مدت،سطح قندخون را در افرادی با عدم تحمل کربوهیدرات کنترل می کند. کنترل میزان قند خون اثرات مطلوبی به همراه دارد.

بعد از مصرف کربوهیدرات، این ماده غذایی به قند تجزیه شده و جذب خون می شود. بالارفتن میزان قندخون و بالتبع افزایش انسولین با مصرف مواد غذایی گوناگون متفاوت است. ورود تدریجی قند به خون اولین مرحله برای کنترل قندخون و یکی از اهداف مهم برای داشتن یک رژیم غذایی سالم است. کنترل قندخون به کاهش وزن و چربی و اشتها برای مقابله با بیماری های مزمن قلب و دیابت کمک می کند. غذاهایی که به سرعت هضم شده و وارد خون می شوند زمینه پرخوری، چاقی، مقاومت انسولین و سایر اختلالات متابولیکی را فراهم می کنند.

نقش کرومیوم در کنترل قندخون:

در برخی افراد، مکمل غذایی کروم ساده ترین روش برای کنترل بهتر قندخون می باشد. در بسیاری از مطالعات به تاثیر متفاوت کروم بر سطح گلوکز اشاره شده است اما برخی از این پژوهش ها نشان دادند که کروم می تواند سطح قندخون را نرمال نگه دارد، کارایی قندخون را بهتر کند و نیاز بیماران با عدم تحمل گلوکز به انسولین و مقاومت انسولین را کاهش دهد. در یکی از پژوهش ها پاسخ قندخون به نان سفید غنی از کربوهیدرات با و بدون یک دوز واحد از کروم (400میکروگرم) اندازه گیری شد. وجود کروم به کاهش 23 درصدی قندخون بعد از مصرف غذا منجر می شود. بنابراین مصرف کروم همراه با غذاهای غنی از کربوهیدرات روش موثری برای کم کردن شاخص گلیسمی همان ماده غذایی است.

تاثیر کرومیوم بر سطح کلسترول:

کروم نقش بسزایی در سوخت و ساز چربی دارد. بسیاری از مطالعات به تاثیر کروم بر میزان لیپید، کاهش میزان تری گلیسرید به بیش از 32درصد و کاهش کل کلسترول و کلسترول LDL اشاره داشته اند. مصرف مکمل کروم برای بیماری قلب، دیابت یا افرادی با عدم تحمل گلوکز مفید می باشد.