منیزیم:
منیزیم ماده معدنی است که کوفاکتور بیش از 300 نوع آنزیم است که مسئول تنظیم بسیاری از واکنش های بیو شیمیایی شامل ساخت پروتئین ها وعضلات، تنظیم عملکرد سیستم عصبی و کنترل قند و فشار خون در بدن می باشد. منیزیم همچنین در تکامل ساختاری استخوان ها موثر است. کمبود منیزیم باعث بروز عوارض قابل توجهی از جمله دردهای ماهیچه ای و گرفتگی عضلات، سوء هاضمه، افسردگی و اختلالات خواب می شود. مصرف کنندگان الکل و افراد دیابتی در معرض ریسک ابتلا به فقدان منیزیم می باشند.

ویتامین ب6: 
ویتامین ب6 (پیریدوکسین) ویتامین محلول در آب است که در تکامل و حفظ سلامت سیستم عصبی و ایمنی بدن بسیار مهم و موثر است. کمبود ویتامین ب6 عوارض بسیاری دارد از جمله:
– تغییرات خلق و خو مانند افزایش تحریک پذیری، اضطراب و افسردگی
– گیجی
– دردهای عضلانی
– کاهش انرژی و احساس خستگی
– بدتر شدن علائم سندرم پیش از قاعدگی
– بدتر شدن علائم کم خونی

موارد مصرف

• تامین منیزیم و ویتامین ب 6
• کمک به کاهش احساس خستگی
• کمک به کاهش دردهای عضلانی

روش مصرف

روزانه یک قرص بعد از غذا همراه با آب میل شود.

توصیه های ضروری

• در اختلالات کلیوی منیزیم مصرف نشود. منیزیم باعث کند شدن روند انعقاد خون می شود بنابراین مصرف آن موجب افزایش ریسک خونریزی یا کمبود در بیماران با اختلالات انعقادی می گردد.
• در دوران بارداری و شیردهی با دستور پزشک مصرف شود.
• مقادیر کمتر از 350 میلی گرم برای منیزیم و 10 میلی گرم برای ویتامین ب 6 احتمالا ایمن است.
• در صورتی که داروی دیگری مصرف می کنید، قبل از مصرف این فرآورده با پزشک یا داروساز خود مشورت نمایید.
• عوارض جانبی: منیزیم در دوزهای کمتر از 350 میلی گرم در اکثر بالغین بی خطر می باشد. ویتامین ب6 در صورت استفاده صحیح، بی خطر است ولی مصرف دراز مدت و در مقادیر بسیار بالا خطر ساز می باشد و ممکن است باعث بروز مشکلات مغزی و عصبی گردد.

تداخلات دارویی

داروهایی که با منیزیم تداخل دارند شامل: – آنتی بیوتیک ها (آمینوگلکوزیدها، کینولون ها و تتراسایکلین ها) – بیس فسفوناتها – مسدود کنندگان کانال کلسیم – شل کننده های عضلات – مدرهای نگهدارنده پتاسیم داروهایی که با ویتامین ب6 تداخل دارند: – آمیودارون – فنوباربیتال – فنی توئین